Wiosenne granie : Marcus Miller Afrodeezja

Wiosennie :D

Miał być akurat następny jazzowy post, a i owszem jest. Dawno mnie nie porwała tak jakaś nowość płytowa. Tym bardziej z ogromną przyjemnością przedstawiam Wam  jego płytę "Afrodeezja" :D. To znaczy moje odczucia: 

 

Ależ sobie Marcus wykombinował. :D :D :D. Miłośnikom jazzu i gitary basowej Marcusa Millera nie trzeba specjalnie przedstawiać.

Trzymam w ręku jego najnowszą płytę. Tytuł jest dość przewrotny bowiem w swej nazwie odwołuje się przynajmniej do trzech a może czterech zjawisk?

Muzykę którą prezentuje tu Marcus (jako wykonawca i współproducent) jest, jak sam pisze, połączeniem duchowym jazzu, bluesa i R&B. I to się słyszy, ba a nawet czuje.

Ach ten tytuł „ Afrodeezia” . Może kojarzyć się z afrodyzjakiem i słusznie bowiem ta muzyka odpowiednio przedstawiona spowoduje wzrost, a możliwe że umocni zainteresowaniem jazzem, brzmieniem gitary basowej, bebopu, muzyki etnicznej , itp. Słowo afrodyzjak pochodzi przecież od imienia greckiej bogini miłości Afrodyty :D :D :D

Dalej tytuł jest dla mnie wytrychem otwierającym tą płytę, bowiem słuchając jej wyłapujemy elementy etniczne. Słychać między innymi charakterystyczne instrumenty używane w Afryce jakimi są djembe, specyficzny rytm (stąd Afro…deezja)

 Dalej drążąc temat nazwy i muzyki przedstawionej na płycie. Przez całość przewija się motyw trąbki. Trąbki  tak charakterystycznej dla Dizzy Gillespie czy samego Milesa Davisa.    I wszystko jasne :D

Nie wnikając już w analizę tytułu Marcus po prostu buja (nowa świetna i świeża interpretacja przeboju zespołu Temptation „Papa was a rolling stone”)  zastanawia, uspokaja (jak w utworze Xtraordinary). Łączy ze sobą ludzi, którzy kochają muzykę. Teraz Afrodeezia będzie ze mną przez długi, długi czas. Mam nadzieję że z Wami również. 

Do zobaczenia na międzynarodowej trasie koncertowej, której trasa będzie przebiegać przez Polskę  :D

Piotrek Floydomaniak Marchewa Wszędobylski